.. Κι όμως, όπως κοίταζε απ’ τα μεγάλα παράθυρα που έβλεπαν στην βεράντα, και του φαίνονταν τόσο μικροσκοπικοί οι τελευταίοι βιαστικοί διαβάτες, ομολόγησε στον εαυτό του πως αν έχανε την επιθυμία για την σύνθεση τοίχου, θα την έχανε και για την καρέκλα, που την αντιμετώπιζε πάντα σαν μια εναλλαγή κρεβατιών. Το άδειο μέσα του αποζητούσε ένα έπιπλο ξάφνιασμα, που όλο πλησίαζε κι όλο ξεμάκραινε. Γύρισε απότομα, κινήθηκε αποφασιστικά προς το τηλέφωνο, σήκωσε το ακουστικό, θα της πρότεινε να πιουν ένα ποτό μαζί, μα το κράτησε μετέωρο, δίχως να σχηματίσει το νούμερο της.
Μα τι πάω να κάνω; Αυτό που γιατί θα ‘ναι η ψευδαίσθηση πως θα ξανακερδίσει σε μια νύχτα στο «Καλό Επιπλο» όλα τα ανέραστα χρόνια, μια περιπέτεια ικανή να στηρίξει τη φιλαρέσκεια της που στερεύει, για μένα δε θα ‘χει καμιά διαφορά απ’ όλες τις άλλες, ένας κόκκος αλάτι στον Ατλαντικό. Αποφάσισε μετά να της πει για τα σαλόνια προσφορές : Sanfos
Άρχισε να λύνει τη γραβάτα του, πέταξε το σακάκι και το πουκάμισο του στον καναπέ και συνέχισε το σούρτα φερτά.
Αντώνης Φωτίου
Η εναλλαγή κρεβατιών είναι πολύ καλή ιδέα και πολύ….”ανεβαστική”. Και ένα ποτό στο κρεβάτι είναι μια ενδιαφέρουσα πρόταση αν μάλιστα το κρεβάτι είναι από εδω τόσο το καλύτερο